विश्वाचें आर्त माझे मनीं प्रकाशलें।
अवघे चि जालें देह ब्रम्ह।
सर्वांच्या हृदयातील आर्तता,सर्वांचे दुःख माझ्या हृदयात उमटत असते.हे संपूर्ण विश्व माझेंच शरीर आहे,आणि तेंहि पुन्हा ब्रम्हमय आहे,असेआ मी अनुभवतो असे माऊली या अभंगातून सांगतात.सर्वांना आवडणारें प्रेम मीच होऊन बसलो आहे.आपला प्रेम-भंग होऊ न,आपले मनोरथ सुफलित व्हावे,याविषयीं त्या त्या प्राण्याला जी जी तळमळ वाटते ती ती सर्व मलाच वाटते.
मला क्षुद्र म्हणून काही भेटतच नाही.जें भेटतें ते आकाशासारखे विशाल आणि महान भेटते.मग तो क्षुद्र मानलेला जंतु का असेना असंख्य आकाशें एकमेकांना भेटून राहिली आहेत,असें माझें अद्भुत दर्शन आहे माझ्यासाठी जणू आकाशांची खाणच उघडली आहे.
आवडीचे वालभ माझेनि कोंदाटलें।
नवल देखिलें नभाकार गे माये।
ऋजु कुटील नाना वेष धारण करून तो परमात्मा परमेश्वर लीला करून राहिला आहे,असे म्हणतात.पण माझ्यासाठी कुटील किंवा वाकडें कुठेच नाही.जें आहे ते ऋजु नीटच आहे.वरवर कामक्रोधादिकांनी किंवा द्वेष ईर्षा असूयादिकांनी प्रेरीत होऊन वागताना कुणी दिसले,तरी त्यांच्या त्या विकारांच्या मुळाशी शुभाकांक्षाच भरलेली आहे,असे मी त्यांच्या हृदयात प्रवेश करून पाहून घेतलें आहे.विकारांच्या मुळाशी असलेली ब्रम्ह-प्रेरणा -विकारांची ब्रम्हाकारता-ओळखल्यामुळे मला सहजच सर्वाविषयी सहानुभूती वाटते.अस माऊली म्हणतात.
बाप रखुमादेवी वरू सहज नीटु झाला।
हृदयी नीटावला ब्रम्हाकारें।
संग्रहीत चिंतन
जय मुक्ताई
https://m.facebook.com/ChaitannyachaJivhala/
अवघे चि जालें देह ब्रम्ह।
सर्वांच्या हृदयातील आर्तता,सर्वांचे दुःख माझ्या हृदयात उमटत असते.हे संपूर्ण विश्व माझेंच शरीर आहे,आणि तेंहि पुन्हा ब्रम्हमय आहे,असेआ मी अनुभवतो असे माऊली या अभंगातून सांगतात.सर्वांना आवडणारें प्रेम मीच होऊन बसलो आहे.आपला प्रेम-भंग होऊ न,आपले मनोरथ सुफलित व्हावे,याविषयीं त्या त्या प्राण्याला जी जी तळमळ वाटते ती ती सर्व मलाच वाटते.
मला क्षुद्र म्हणून काही भेटतच नाही.जें भेटतें ते आकाशासारखे विशाल आणि महान भेटते.मग तो क्षुद्र मानलेला जंतु का असेना असंख्य आकाशें एकमेकांना भेटून राहिली आहेत,असें माझें अद्भुत दर्शन आहे माझ्यासाठी जणू आकाशांची खाणच उघडली आहे.
आवडीचे वालभ माझेनि कोंदाटलें।
नवल देखिलें नभाकार गे माये।
ऋजु कुटील नाना वेष धारण करून तो परमात्मा परमेश्वर लीला करून राहिला आहे,असे म्हणतात.पण माझ्यासाठी कुटील किंवा वाकडें कुठेच नाही.जें आहे ते ऋजु नीटच आहे.वरवर कामक्रोधादिकांनी किंवा द्वेष ईर्षा असूयादिकांनी प्रेरीत होऊन वागताना कुणी दिसले,तरी त्यांच्या त्या विकारांच्या मुळाशी शुभाकांक्षाच भरलेली आहे,असे मी त्यांच्या हृदयात प्रवेश करून पाहून घेतलें आहे.विकारांच्या मुळाशी असलेली ब्रम्ह-प्रेरणा -विकारांची ब्रम्हाकारता-ओळखल्यामुळे मला सहजच सर्वाविषयी सहानुभूती वाटते.अस माऊली म्हणतात.
बाप रखुमादेवी वरू सहज नीटु झाला।
हृदयी नीटावला ब्रम्हाकारें।
संग्रहीत चिंतन
जय मुक्ताई
https://m.facebook.com/ChaitannyachaJivhala/
No comments:
Post a Comment